λεντίκιον

λεντίκιον, τὸ (Α)

το λέντιο(ν).

[ΕΤΥΜΟΛ. < λέντιον «λινό ύφασμα» + κατάλ. -ίκιον(< λατ. κατάλ. -icium), πρβλ. πατρων-ίκιον].